Türk müziği bilindiği üzere ünison (tek sesli) bir müziktir. Tüm sazlar eşzamanlı olarak aynı melodiyi çalarlar. Dolayısıyla, çoğunluğu tiz (ince) tınılı sazlardan oluşmuş olan saz heyetinden son derece çiğ bir ton duyulur. Ortaya çıkan bu tizlik durumu, ud gibi bas tınılı bir enstrümandan çıkan uzun dalgaboylu dalgaların girişimiyle dengelenir; daha pest ve yumuşak bir duyum ortaya çıkar. (Fiziksel durumu daha iyi anlatmak için yukardaki durumun tersine bir örnek verelim: Elektronik müzik sistemlerindeki kolonlarda bas hoparlörden çıkan oldukça bas dalgalar, tweeter (tivitır) denilen tiz hoparlörden çıkan tiz dalga girişimleriyle dengeli hale gelir ve aşırı pestlik ortadan kalkar). Udun bas frekans özellikleri,ona ritm sazlarla birlikte Türk Musikisi’nin temel altyapı (base) enstrümanı olma özelliğini kazandırmıştır. Udun neva(re) sesi, Kanun enstrümanındaki neva(re) sesinin bir oktav (Tam 8 li) aşağısındaki yegah(re) sesine eşdeğerdir. Buradan haraketle, toplu icra sırasında, udun tüm orkestraya 1 oktav (tam 8 li) pestten eşlik ettiğini söyleyebiliriz. Sonuç olarak çok sesli müziklerde kontrabas veya bas gitarın altyapı olma fonksiyonunu, tek sesli olan müziğimizde de ud enstrümanı üstlenmiştir diyebiliriz.